در آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی صادرات به دو دسته تقسیم شده است .
۱- صادرات قطعی
۲- صادرات موقت
صادرات قطعی عبارت است از کالائی که به منظور فروش یا مصرف در کشورهای خارج از ایران به خارج فرستاده می شود و صادرات موقت به صدور کالا به خارج از کشور برای انجام منظورهای موقتی ( مثلا تعمیر یا تکمیل کالا ، شرکت در نمایشگاه ) و برگشت آن به کشور گفته می شود .
آنچه در این مقوله مد نظر است صادرات قطعی است .

اسناد و مدارک لازم جهت صادرات :

۱- اخذ کارت بازرگانی معتبر به نام صادر کننده
۲- اخذ مجوز صدور ( در صورتیکه برای صدور کالای مورد نظر ،توسط وزات بازرگانی موافقت کلی اعلام نشد باشد .
۳- اخذگواهی بهداشت و قرنطینه ( دامی ، نباتی – حسب مورد )
۴- گواهی استاندارد ( در صورتیکه کالا مشمول مقررات اجباری استاندارد صادراتی باشد) .
۵- گواهی انرژی اتمی ( حسب مورد ) که به این مجوزها گواهی های مرسوم نیز گفته می شود .
۶- تهیه صورت عدل بندی Packing List ( در صورتیکه کالا گوناگون باشد )
۷- شناسنامه فرش ( فقط برای فرش دستباف )

مجوزهای صادرات :
کالاهای صادراتی بر حسب مجوز صدور به سه گروه تقسیم می شوند .
۱- کالای مجاز :
کالائی است که صدور آن با رعایت ضوابط نیاز به کسب مجوز ندارد . منظور از ( ضوابط ) آن دسته ترتیباتی است که